Κατά τη συγκομιδή, περνάμε μέσα από ολόκληρο το άλσος από δέντρο σε δέντρο. Αρχικά απλώνουμε μεγάλα δίχτυα με λεπτά πλέγματα κάτω από το δέντρο. Αυτά τα δίχτυα πιάνουν τις ελιές που έχουν φουσκώσει και τις εμποδίζουν να πέσουν απλά στο έδαφος.

Μόλις τα δίχτυα τοποθετηθούν σωστά, ξεκινά:
Ένα άτομο σκαρφαλώνει στο στέμμα της ελιάς και πριονίζει ιδιαίτερα δυνατά κλαδιά έξω από το δέντρο. Το κλάδεμα των δέντρων γίνεται παράλληλα με τη συγκομιδή. Δεδομένου ότι οι ελιές συνήθως καρποφορούν κάθε δύο χρόνια, τα μεγάλα κλαδιά με πλούσια γονιμότητα μπορούν να κοπούν χωρίς δισταγμό. Θα παρήγαν ελάχιστη έως καθόλου απόδοση στην επόμενη συγκομιδή ελιάς. Η κοπή δίνει επίσης στην ελιά τα σωστά σήματα ανάπτυξης, την αερίζει και επιτρέπει το μέγιστο φως.

Τα πριονισμένα κλαδιά απελευθερώνονται από τις ελιές χτυπώντας τις ή κρατώντας τις σε ένα είδος «χτενίσματος» σε αυτό, οι κύλινδροι με ελαστικά καρφιά περιστρέφονται με αρκετές χιλιάδες στροφές Βοηθοί συγκομιδής *εσωτερικά δουλεύουμε με τις τσουγκράνες που έχουν μήκος έως και τέσσερα μέτρα.
Οι πολύ μικρές κορωνέϊκες ελιές δεν συλλέγονται μεμονωμένα, αλλά μάλλον «τσακώνονται» από τα κλαδιά.

Μόλις μαζευτεί τελείως μια ελιά, αφαιρούμε χονδρικά κλαδιά και φύλλα από τις ελιές και τα αδειάζουμε σε σακουλάκια.

Και πάμε στο επόμενο δέντρο! Συγκομίζουμε τις ελιές από τις πρώτες έως τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου.

Η χειροτεχνία είναι το βασικό σημείο για εμάς. Για την ΟΕΛ ξεπερνάμε τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής βιολογικής ετικέτας. Πραγματοποιούμε όλες τις εργασίες φροντίδας γης και συγκομιδής με το χέρι. Η καταπολέμηση των αγριόχορτων, το κόψιμο των δέντρων, η λίπανση του εδάφους, το βάψιμο των κορμών των δέντρων με ασβέστη και η συγκομιδή των ελιών γίνονται με το χέρι στην ΟΕΛ.

Λόγω του ανταγωνισμού, της πίεσης του χρόνου και των τιμών, η βιομηχανική γεωργία συχνά πραγματοποιεί υπερεντατική καλλιέργεια και επακόλουθη πλήρως μηχανική συγκομιδή. Η υπερεντατική καλλιέργεια σημαίνει ότι τα ελαιόδεντρα είναι πυκνά διατεταγμένα σε σειρές για βέλτιστη χρήση του χώρου και μειώνονται σε μέγεθος θάμνων μέσω στοχευμένων τακτικών κλαδιών για πλήρως αυτοματοποιημένη συγκομιδή. Για τη συγκομιδή, τα λεγόμενα ξυλοπόδαρα περνούν πάνω από τα μικρά δέντρα. Αυτά τα τρακτέρ είναι ψηλότερα από τα «δέντρα». Αρπάζουν τον κορμό με τα χέρια και τινάζουν τις ελιές από το δέντρο. Την ίδια στιγμή, τεράστιοι βραχίονες βούρτσας περνούν μέσα από το κουνημένο δέντρο και κυματίζουν τις υπόλοιπες ελιές έξω από τα κλαδιά. Μια τέτοια συγκομιδή προκαλεί μόνιμες ζημιές στην ελιά και προκαλεί άλλα, συνεχώς αυξανόμενα προβλήματα, όπως ο θάνατος των πτηνών.

Η λαμπρότητα, η δύναμη, η δύναμη και η ατομική συνήθεια ανάπτυξης της μυθικής ελιάς δεν φαίνονται πλέον σε αυτές τις φυτείες.
Δεν το θέλουμε αυτό.

Τίποτα δεν λειτουργεί χωρίς τον Ηλία, τον συνεργάτη μας στην Ελλάδα. Είναι ο κύριος του υπερσύγχρονου ελαιουργείου. Συνήθως μέχρι αργά το βράδυ.

Μετά τη γραμμή πλυσίματος, οι ελιές μπαίνουν στις δεξαμενές πολτοποίησης. Μια περιστρεφόμενη λεπίδα κοπής μετατρέπει τις ελιές στον λεγόμενο πολτό σε αυτά τα δοχεία. Όταν ο πουρές ελιάς είναι έτοιμος, είτε μπαίνει στο πιεστήριο είτε, όπως στην περίπτωσή μας, στη φυγόκεντρο. Εδώ αποφασίζεται εάν ένα ελαιόλαδο είναι ψυχρής έκθλιψης ή ψυχρής εκχύλισης κατά την παραγωγή. Η πρέσα και η φυγοκέντρηση εκχυλίζεται. Το ελαιόλαδο μας εξάγεται σε φυγόκεντρο με αρκετές χιλιάδες στροφές ανά λεπτό και στη συνέχεια εμφιαλώνεται αμέσως με μόνωση UV και θερμοκρασίας. Η φυγόκεντρος είναι αποδεδειγμένα η πιο ήπια μέθοδος για την επεξεργασία της ελιάς μετά τη συγκομιδή.

Σημαντικό: Ολόκληρη η μονάδα επεξεργασίας πρέπει να ψύχεται με επιπλέον νερό κατά την παραγωγή. Η θερμοκρασία ενός έξτρα παρθένου ελαιολάδου δεν πρέπει να ξεπερνά τους 27 βαθμούς κατά την παραγωγή του. Αυτό είναι σημαντικό για την προστασία των συστατικών. Μόνο υπό αυτήν την προϋπόθεση μπορεί το ελαιόλαδο να ονομαστεί «ψυχρής έκθλιψης» ή «ψυχρής εκχύλισης» και επομένως «εξαιρετικά παρθένο».